Araştırma: 'Dijital Şiddet Sosyo-Psikolojik Boyut Kazanıyor"

MEB araştırmasında 5-8'inci sınıf öğrencilerinden oluşan 26 farklı ildeki öğrencilere siber dünya kaynaklı dijital şiddet davranışları soruldu.

Araştırmaya göre öğrencilerin yüzde 88.5'inin "dijital ortamda izinsiz bilgi veya fotoğraf paylaşımıyla tehdit edilmeyi" şiddet olarak tanımlıyor. 11-14 yaş arasındaki öğrenciler, sosyal medya paylaşımlarının arkadaşları tarafından beğenilmemesini, beğenilerin geri çekilmesini, habersiz olarak WhatsApp grubundan çıkarılmayı ya da dijital ortamdaki gruplara alınmamayı şiddet olarak algılayabiliyor. Hürriyet yazarı Nuran Çakmakçı'nın köşesinde paaylşatığı araştırma sonuçlarına göre, ortaokul öğrencilerinin yüzde 84'ü "özel bilgi ya da fotoğraflarının izinsiz olarak internet ortamında paylaşılmasını", yüzde 74.1'i "izinleri olmadan bilgileri kullanılarak adlarına sosyal medya hesabı açılmasını", yüzde 67.6'sı "izinleri olmadan birinin dijital hesaplarına erişmesi"ni, yüzde 63'ü "istemediği biri tarafından internet ortamında takip edilme"yi şiddet olarak nitelendiriyor ve buna "stalklanmak" diyorlar. Araştırmayı yürüten Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürü Mustafa Otrar, "Şiddet, giderek hızlanan bir değişimle sosyo-psikolojik bir boyut kazanıyor. Eğitimin bu süreçte özellikle önleyici ve koruyucu bir etkisi olacağı açık. Bilimsel araştırmalar ve güçlü bilgilerle desteklenen çalışmaların, şiddetin oluşmadan önlenmesinde etkili sonuçlar doğuracağı da açık" diyor. 26 ilde, 6.380 öğrenci ile görüşüldü Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nce yürütülen Şiddet Algısı Araştırması, ortaokul öğrencilerinin hangi davranışları bir şiddet biçimi olarak algılandığını tespit etmek amacıyla yapıldı. Çalışma 5-8'inci sınıf düzeyindeki çocuk ve ergenlerle yürütüldü. 26 farklı ilden ortaokul kademesindeki 6 bin 380 öğrenci ile çalışıldı. Araştırmaya katılan öğrencilerin yüzde 52.4'ünü kız; yüzde 47.6'sını erkek öğrenciler oluşturdu. Dijital mecra ahlakı gerekli Araştırmadan elde edilen sonuçlardan bir bölümü siber dünya kaynaklı dijital nitelikli şiddet olarak tanımlanabilecek davranışlar. Bu türden davranışların on sene öncesinde neredeyse akla gelmesi bile mümkün olmayan, hatta bugün bile şaşkınlık doğuran cinsten olduğu söylenebilir. Örneğin öğrencilerin yaklaşık yüzde 17’si “Bir arkadaşlarının sosyal medya gönderilerini kasten beğenmemesini”, benzer şekilde yaklaşık yüzde 18’i de “Bir arkadaşının beğenisini kasten geri çekmesini” bir şiddet türü olarak algılayabiliyor. Öte yandan ortaokul öğrencilerinin yaklaşık yüzde 32’si “Dijital ortamda bir gruptan haberi olmadan çıkarılmayı, yüzde 20’si “Dijital ortamda gruplara alınmamayı” bir şiddet türü olarak tanımlıyor. Baskı ve ceza işe yaramıyor Baskılama ve cezalandırma gibi müdahaleler bırakın işe yaramayı başlı başına bir şiddet türü olarak algılanıyor. Buna uygun olarak da çocukların bir savunma tepkisi üretmelerine zemin hazırlayabiliyorlar. Örneğin çocukların yüzde 26’sı harçlıklarının kesilmesini, yüzde 29’u ev dışına çıkmalarına izin verilmemesini bir şiddet türü olarak algılıyor. Giderek arttığı ifade edilen şiddet ve zorbaca davranışlarda gözlenen artış trendi, matematiksel bir artışından ziyade algılara bağlı olarak çeşitlenen ve büyüyen bir eğilimle daha kolay açıklanabilir görünüyor. Bir önceki kuşağın şiddet unsuru olarak nitelemeyi aklının ucundan bile geçirmediği davranışlar, bugünün çocuk ve gençleri tarafından bir şiddet türü olarak tanımlanıyor. Artan çeşitlilik ve algısal genişleme araştırmalarda büyümüş görünen şiddet davranışlarının tamamen olmasa da çok önemli bir açıklayıcısı.” Yazının tamamı:https://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/nuran-cakmakci/okullarda-dijital-siddet-algisi-like-yapmiyor-gruba-almiyor-42640710